مردم دنیا در کار دنیا دو گونهاند : آن که براى دنیا کار کرد و دنیا او را از آخرتش بازداشت ، بر بازماندهاش از درویشى ترسان است و خود از دنیا بر خویشتن در امان . پس زندگانى خود را در سود دیگرى دربازد . و آن که در دنیا براى پس از دنیا کار کند ، پس بى آنکه کار کند بهره وى را از دنیا بسوى او تازد ، و هر دو نصیب را فراهم کرده و هر دو جهان را به دست آورده ، چنین کس را نزد خدا آبروست و هر چه از خدا خواهد از آن اوست . [نهج البلاغه]
سلام بر هستی من،احسان جان
سلامی چو حرارت عشق دو کبوتر سبک بال بر فراز آسمان سپید
زیباتر از کلام دوستت دارم نمی توانم چیزی به تو تنها دلیل زنده ماندنم تقدیم کنم
امیدوارم پذیرای تنها واژه ای که بر لبانم جاریست باشی ای هستی من
ورود به بخش مدیریت
